FoodSwap (deel II)

Na lang wikken en wegen en uitpluizen van kooktijdschriften, kookboeken, mijn eigen receptenschriftjes en internet heb ik besloten om het te doen.

Ik heb me aangemeld voor de Halloween FoodSwap :-) 

Afgelopen week besloot ik maar alvast een beetje te oefenen met bakken en vooral decoreren. Een batch met verminkte koekmannetjes en spookjes was het gevolg.

Komende week ga ik verder met oefenen. 

Al denk ik dat ik het onthoofde mannetje er wel in houd. Spreekt zo heerlijk tot de verbeelding ;)

Food Swap

Op Twitter zag ik een aantal keer berichtjes voorbij komen van volgers die deelnamen aan de #FoodSwap. 

Nieuwsgierig als ik ben, besloot ik om eens uit te zoeken wat het allemaal inhoudt en vooral.. Hoe kan ik zelf een keer meedoen? Ik schreef me in voor de nieuwsbrief om op de hoogte te blijven wanneer er weer een FoodSwap van start zou gaan.

Vorige week kwam er een berichtje binnen dat er binnenkort weer een foodswap van start gaat. Deze keer met het thema Halloween. Als ik naar de opdrachten kijk, is het best pittig en arbeidsintensief, maar ook wel heel erg leuk. Vooral de verrassing wat er in het pakket zal zitten dat ik bij deelname toegestuurd krijg van een andere swapper maakt me heel nieuwsgierig.

Vanmiddag ga ik alvast 'proefbakken'. Ik heb nog tot 23 september om me aan te melden.

verhuistags

Een paar jaar geleden werd ik op Twitter volger van @MissyLefthand. Als dank kreeg ik een printbaar knipvel 'Appelmoes Deluxe'. Hier stond een recept op voor appelmoes, samen met gave labels welke alleen nog maar geprint en uitgeknipt hoeven te worden om je potje 'op te leuken'

Met het oog op onze verhuizing naar Leiden, die steeds dichterbij kwam, besloot ik eens op haar site kijken of er voor onze verhuizing ook wat leuks te vinden was. En ja hoor! Tadaaaa!

Hoewel het eigenlijk een traktatie is voor kinderen om op school uit te delen, leek het mij wel een leuk idee om de labels met daarop ons nieuwe adres én een dropsleutel naar familie en vrienden te sturen. Qua gewicht maakt het niets uit, aangezien het nog net binnen de norm van 20 gram valt, hoeft er maar één postzegel op.

De uitvoering werd alleen door één ding, of liever gezegd één iemand, bemoeilijkt. Dammie at alle  dropsleutels op, waardoor ze maar heb verzonden zonder sleutel.

Onze DIY-wedding - deel 2

Een tijdje geleden schreef ik al over de DIY-projecten voor onze bruiloft. Ik had deze post al veel eerder willen plaatsen, maar met alle drukte rondom het verhuizen vanuit twee huizen naar één en daarnaast mijn huis klaar voor verkoop te maken (en uiteindelijk ook te verkopen, joepie!) én ook nog eens fulltime werken was het een beetje te druk (ook in mijn hoofd) om eens goed voor het bloggen te gaan zitten. Daarom vandaag (pas) deel 2.

boeket

Begin dit jaar stond er op de website van Don Florito een wedstrijd waarbij je een bruidsboeket kon winnen. Hiervoor moest je vertellen hoe het aanzoek heeft plaatsgevonden. Ik besloot de gok te wagen en ons verhaal neer te zetten.. En ik won! :-) Na een bezoekje aan Giada om mijn wensen te bespreken was het afwachten en aftellen begonnen. Giada bood aan om een matching corsage te maken voor Dammie, wat geweldig was. Op de ochtend van ons huwelijk heeft Dammie het boeket opgehaald en dit was het resultaat. Echt precies zoals ik het me had voorgesteld :-)

ringkussen
Ik hield al een tijdje de site en twitteraccount van Chantal van hip je huwelijk in in de gaten, omdat ze echt fantastische accessoires maakt, voor niet alleen bruiden, maar ook voor bruidsmeisjes en de volledige entourage :-) Toen ik zag dat ze een winactie had opgezet, omdat ze in Bruid en Bruidegom Magazine stond, besloot ik mee te doen. Ik ben dol op prijsvragen :-) Tot mijn verbazing won ik een ringkussentje, waar Chantal twee mooie rode lintjes aan heeft vastgemaakt, zodat het in ons kleurenschema zou passen.

social wall + snorren op stokjes
Aangezien we voor het feest geen fotograaf hadden en toch wat leuke kiekjes wilden, keken we in eerste instantie naar de mogelijkheden voor een fotozuil of fotohokje, maar we vonden het té prijzig. Dus besloten we zelf iets in elkaar te draaien. Met wat inspiratie vanaf diverse blogs en Pinterest was een idee geboren! Een fotowand met coole accessoires. Met wat hulp van mijn vader en oom, een paar rollen behang, triplex platen en wat printjes van social logo's hebben we in één middag zelf de fotowand gemaakt. De accessoires kocht ik voor een prikkie op Etsy.

noodkoffertje
Begin dit jaar ontdekte ik in Almere een geweldig winkeltje waar ze van alles verkopen, van servies, tot make-up, van knutsel spullen tot (exotische) kruiden. En dat allemaal voor fijne, kleine prijzen. Hier heb ik voor een paar euro een koffertje op de kop getikt dat ik heb gepimpt tot noodkoffertje.

Onze DIY-wedding - deel 1

In de aanloop naar ons huwelijk heb ik uuuuren en uuuuren (lees: weken, of misschien zelfs wel maanden) op internet gestruind op zoek naar leuke, originele ideetjes om onze bruiloft wat meer 'oomphff' te geven, voor een zacht prijsje, aangezien (low)budget én originaliteit voor ons hele belangrijke factoren waren.

Ik had een hele riedel blogs die ik volgde en was lid van diverse nieuwsbrieven, waaronder die van Jo-Anne van Wedspiration. Hierin komen meerdere keren per week de meest fantastische ideetjes, foto's om van te kwijlen en briljante ervaringen voorbij. (een aanrader voor alle bruidjes to be!) 

 

Vastberaden om ook zulke leuke dingen te vinden, kopen of maken (zie moodboard), heb ik met behulp van Etsy, Pinterest, wat 'creativiteit uit de losse pols' en een dosis hulp van familie en vrienden en wat geluk toch een paar hele leuke dingen voor elkaar gekregen. 

Hieronder deel 1 van een greep uit de DIY-projecten voor de bruiloft.

Trouwkaart

We wilden iets dat origineel en opvallend zou zijn en toch helemaal bij ons zou passen. Na het bekijken van een flink aantal sites met trouwkaarten waren we er al snel uit dat er niets bij zat naar onze smaak. Het aanbod leek vooral te bestaan uit hartjes, duiven, monogrammen, ringen. Het meeste was wel leuk, maar niet ´wij´. Op een regenachtige zondag hebben we met de laptop in bed een moodboard in elkaar gedraaid voor Danny (oud collega van mijn zus) die fantastisch kan tekenen. We wilden een mix van East meets West, Kleurrijk exotisch India vs Oerhollands Delfts Blauw.
 

Binnen een paar weken had hij de eerste ruwe versie klaar, die onze verwachtingen ruimschoots overtrof! 

Met een tegoedbon voor een grafisch ontwerp van marketing en communicatiebureau Limesquare die ik won op Twitter, hebben we het ontwerp digitaal laten maken. Daarna hebben we met hulp van Alex, een andere vriend die goed overweg kan met Photoshop, wat kleine aanpassingen en aanvullende wensen het ontwerp definitief gemaakt. 

Het resultaat is een zeer originele trouwkaart, die helemaal bij ons past en waar we heel veel complimenten voor gehad hebben. 

We hebben de kaarten in hoogglans (op de foto helaas niet goed zichtbaar) laten drukken bij fotofabriek.nl waar je met een simpel online programma je ontwerp kunt uploaden en zelf de teksten kunt toevoegen. Bij het afnemen van grotere hoeveelheden krijg je ook staffelkorting.

Corsages 

Ik heb heel lang getwijfeld of ik echte bloemen wilde voor de corsages van de daggasten, of toch iets anders. Iets dat niet zo 'standaard' zou zijn. Na het opvragen van diverse offertes bij bloemisten viel de echte corsage al snel af. Ik wilde namelijk dolgraag calla's en rode rozen, maar die waren behoorlijk aan de prijzige kant. Vaak tussen de € 3 en € 5 euro per stuk, wat ik voor ruim 100 daggasten (jaja, grote familie!) toch iets te duur vond.

Toen ben ik maar op zoek gegaan naar een betaalbaarder, origineler, alternatief. Na avonden te hebben gestruind op internet en diverse opties de revue te hebben laten passeren (buttons, andere (goedkopere) bloemen, zelf maken van nepbloemen, of gewoon geen corsages (saai!)) kwam ik bij toeval op Etsy.com brochebloemen van vilt tegen. Heel mooi, erg origineel én na de trouwerij ook nog prima te gebruiken als 'opleuking' voor je outfit. Kortom, een blijvende herinnering in tegenstelling tot echte bloemen. Je snapt, ik was verkocht! Alleen de prijs zat me dwars, ruim $8 per stuk! Ik besloot op dat moment om ze zelf te maken.

Gewapend met wat lapjes vilt van de fourniturenzaak, een gluegun met een lading patronen, sierspelden en brochespelden ging ik aan de slag met dit experiment. Het duurde even tot ik tevreden was, maar het lukte en het zag er hartstikke leuk uit! Mission accomplished! Het heeft me een aantal avonden knutselen en een paar blaren gekost, maar het resultaat en de leuke reacties van de gasten waren het meer dan waard.

Gastenboek

Ik wist direct al wat ik wilde. Een 'Martha Stewart' gastenboek. Dit had ik in één van haar nieuwsbrieven zien staan en kreeg ik niet meer uit mijn hoofd. 

Ik had nog een gloednieuw fotoalbum liggen wat ik hiervoor wilde gebruiken. Dit heb ik een beetje opgeleukt met wat lintjes. Dit was zó gedaan. Daarna kwam het moeilijkere gedeelte en volgde de zoektocht langs diverse hobbyzaken, kantoorvakhandels en overige winkels voor de mini-enveloppen. Ik kwam er helaas achter dat zulke kleine enveloppen niet te koop zijn via de reguliere kanalen. 

Een enveloppenfabrikant die ik op Twitter vond, bood aan ze voor mij op maat te maken, maar dan moest ik zo'n grote hoeveelheid afnemen dat ik voor 3 levens genoeg aan mini-envelopjes zou hebben. Geen optie dus.

Gelukkig bood daar mijn inmiddels grote vriendin Etsy uitkomst. Ik heb ze besteld bij een dame uit Canada voor een mooie prijs, aangezien de koers van de Dollar op dat moment erg gunstig was. Voor de inhoud van de envelopjes kocht ik een blok met scrapbookpapier bij de Action, waarvan ik de blaadjes op maat sneed en dubbelgevouwen in de envelopjes deed.

Na wat freubelen, passen en meten is dit het resultaat geworden.

Op de receptietafel bij het gastenboek wilde ik ook wat neerzetten om de gasten te attenderen op het boek. Na een beetje puzzelen met wat designs kwam daar het volgende uit. Toen was het nog maar een kwestie van uitprinten, een leuk fotolijstje scoren bij de Action et voilá!

Met wat diamantjes en hartvormige confetti zag het er heel vrolijk uit

Voor de snoeptafel heb ik zo'n zelfde bordje gemaakt

Volgende week deel 2

De wondere wereld van Pinterest

Een half jaar geleden kon je er niet omheen. Het was overal. Wat? Pinterest! Nieuwsgierig als altijd, heb ik mij gelijk aangemeld. Het was zó populair dat ik (net zoals vele anderen) op een wachtlijst terecht kwam. Een wachtlijst voor een website! Het moet toch niet gekker worden. 

En toen begon het wachten op goedkeuring. Nu duurt wachten voor mij altijd (te) lang. Dus ik ging op zoek naar een andere manier om toch mee te kunnen doen. Na een beetje speuren op Google en Twitter kwam ik erachter dat je ook door een bestaande gebruiker kon worden uitgenodigd. Ik vond in mijn timeline @zijstraatje bereid om mij toe te voegen. Er ging een wereld voor mij open! Ik 'pinde' me suf op dit online prikbord.

Wat ik met name heel handig vind is dat ik niet meer 'tig' favorieten hoef aan te maken op mijn computer. Als ik iets leuks vind op een site, dan 'pin' ik het en kan ik het altijd direct terugvinden.

Ik heb zoooooveeeel inspiratie opgedaan via Pinterest. Voor onze bruiloft, voor ons nieuwe huis, voor mijn verzameling recepten, voor kleine cadeautjes, voor tuinfeestjes, voor knutselmiddagen op druilerige zondagen, voor het organiseren van je huishouden (ik kan nogal chaotisch zijn) en nog veeeel meer. 

Nog steeds kijk ik bijna dagelijks, meer uit gewoonte dan uit noodzaak. Af en toe 'pin' ik nog dingen.

Ik denk dat ik in alle eerlijkheid kan zeggen; Ik ben (een beetje) verslaafd. (Erkenning is de eerste stap toch? Of zoiets?) 

Een week met vlees en vega

Na een week bezig te zijn met de Vega Challenge moet ik zeggen dat het me best wel meevalt. Ik had verwacht meer moeite te zullen hebben met het laten staan van vlees en vis. Afgelopen dagen heb ik lekker, gezond en gevarieerd gegeten.

Zo kwam naast de salade met kikkererwten, zoete aardapel en rucola en walnoten ook de Lazy Sushi naar een recept van @CulyNL aan bod, waarin ik zo links en rechts een paar (noodzakelijke) 'tweaks'  moest doen. Zo heb ik bij gebrek aan edamame bonen tuinbonen gebruikt en in plaats van ‘gewone’ zeewier die ik niet in huis had, koos ik voor de pittige, geroosterde (snack) variant die ik onlangs bij de toko kocht. Ik hou van toko's. Ik kan er uren ronddwalen en de verschillende potjes en pakjes met veel aandacht bestuderen en er vervolgens achterkomen dat het toch niets voor mij is, of dat er teveel E-nummers in zitten .

De zaterdag (gelijk ook de 2e dag in mijn challenge) was ingepland als vlees/vis dag, want als je naar Taste of Amsterdam gaat wil je natuurlijk wel van alles kunnen proeven, zonder constant stil te moeten staan bij het feit of iets vlees of vis is. Taste was weer ouderwets gezellig, met leuke restaurants en kraampjes, al misten we wel een aantal groten die er normaal wel elk jaar stonden (Old Amsterdam, Wijnhuis Ockhuysen) 

We deden mee met de wijnproeverij, waarbij we Elzaswijnen kregen van de zeer enthousiaste topsommelier Edwin Raben, eigenaar van EdWines in combinatie met een paar fantastische kazen van l'amuse. Betty Koster (eigenaar van l’Amuse) wist de zaal met veel plezier te vertellen over allerlei achtergronden en grappige weetjes per kaas. Zelfs als je geen kaas zou lusten, zou je het na de verhalen van Betty wel om zijn.

De rest van de avond zijn we van kraampje naar kraampje geslenterd, onder het genot van diverse heerlijke en soms vreemde hapjes zoals gekruide saté van buikspek bij restaurant Blauw, Amsterdams uienijs (bizar, maar niet vies) van Bolenius, worst van de BBQ met bruschetta van Toscanini (ben je al aan het watertanden?) en uiteraard de chocoladedroom van Sucre. Om je vingers bij op te eten.

Op naar de volgende vleesvrije week! :-)

Veggie Challenge

In een opwelling heb ik me gisteren opgegeven voor de Veggie Challenge. Het doel hiervan is om jezelf uit te dagen om 30 dagen lang minder dierlijke producten te consumeren dan je normaal gesproken doet. En zo dus beter te leven en te zorgen voor een kleinere ecologische voetafdruk.

Je kunt je eigen doelen stellen en aangeven hoeveel dagen je per week geen of minder vlees gaat eten. Ik heb gekozen voor één dag met vlees/vis en dus 6 dagen zonder. Een maand bijna geen vlees/vis eten moet kunnen.Toch?

Meer informatie over de Veggie Challenge kun je hier vinden:

Gisteravond ben ik gelijk maar achter de laptop gekropen om wat leuke, gezonde recepten te vinden. Op de website van Culy kwam ik een recept tegen voor lazy sushi. Lijkt me heerlijk! Dit staat dan ook op het menu voor vanavond.

Morgen ga ik met mijn lief en met vriendinnetje Daan naar Taste of Amsterdam. Dat wordt mijn 'zondig-dagje'. Hier mag ik lekker vlees/vis eten.